روایتی از حضور دارالاکرام در فضای کنشگری ایرانی

دو دهه از آغاز فعالیت موسسه خیریه و عام‌المنفعه دارالاکرام حضرت ابوالفضل‌العباس علیه‌السلام در حوزه آموزش و جلوگیری از ترک تحصیل دانش‌آموزان فاقد سرپرست موثر می‌گذرد؛ موسسه‌ای که با تمرکز بر آموزش، کار خود را آغاز و سعی کرد تا واسطه‌ای باشد بین خیرین، حامیان تحصیل کودکان ایرانی و بانیان خیر و دانش‌آموزان بسیاری که در معرض ترک تحصیل‌اند.
با شناخت بیشتر دانش‌آموزان آشکار شد در صورتی که برخی نیازهای دانش‌آموزان در حوزه معیشتی، مددکاری و بهداشت و درمان، مرتفع نشود، تحصیل آنها به مخاطره خواهد افتاد؛ بنابراین مرحله‌ی دوم از عمر موسسه پدید آمد که معطوف به آموزش کودکان شد و سعی در رفع دیگر نیازهای ضروریِ دانش‌آموزان دارد و بر خانواده دارالاکرام اثبات شد تا زمانی که برای رفعِ پایدار نیاز خانواده دانش‌آموزان برنامه‌ریزی نشود، تحصیل ایشان همواره با خطرات زیادی مواجه خواهد بود.
بنابراین سعی در توانمندسازی و توسعه اکوسیستم کارآفرینی مادران و دانش‌آموزان شد. در این مسیر نیز آنچه ضرورت دارد حمایت خیرین از توسعه کسب‌وکارها و ارتقای انگیزه مادران برای حضور در بازار می‌باشد.
آنچه امروز در کنار ماموریت‌های موسسه که مرحله به مرحله، به نخستین ماموریت افزوده شده‌اند، ضرورت یافته و در حال پیگیریست، بازطراحی و غنی‌سازی فرآیندهای جاری و ساختارهای موجود در موسسه است تا به این واسطه فعالیت‌هایی نظیر جذب منابع مالی، روابط عمومی و تبلیغات، فرآیندهای آموزشی مکمل و … با ارزش‌افزایی بیشتری انجام شود.
بی‌تردید، حضور 23 شعبه در 18 استان و چندین دفتر مجازی در استان‌های فاقد شعبه دامنه‌ی اثرگذاری فعالیت‌های موسسه دارالاکرام را بسیار گسترده کرده و این امر ضرورت همگرایی شعب و توسعه ارتباطات و همکاری بین ایشان را بیش از پیش مهم کرده است.
بر همین اساس از سال 1402، برگزاری نشست‌های سالانه بین شعب در دستور کار ستاد دارالاکرام در تهران و همه شعب فعال در کشور قرار گرفت تا سالانه در قالب نشستی همه مدیران استانی و نمایندگانِ ستاد گردهم آیند و آموخته‌های خود را به اشتراک بگذارند تا با مرور ماموریت‌های اصلی موسسه، روایتی مشترک از حضورِ دارالاکرام در فضای کنشگری در جامعه ایرانی پدید آید و هم‌افزایی بین شعب در راستای مبارزه با نابرابری و محرومیت‌زدایی افزایش یابد.
در روزهای 19 تا 22 اردیبهشت همه مدیران استانی در دومین نشست سالانه در شهر شیراز جمع خواهند شد و جلسات متعدد و فشرده‌ای در کنار هم برگزار خواهند کرد. به اتکای تجارب اولین نشست در شهر تهران امید می‌رود که نشستی پربارتر و توام با خلق ارزش بیشتر برای موسسه و جامعه برگزار گردد. این نشست‌ها ذیل مجموعه همایش‌های کنشگری، مهربانی و دانایی برگزار خواهد شد و امید می‌رود تا باور به ضرورت ارتقای روحیه زیست کنشگرانه، ترویج مهربانی و دوستی در جامعه و حرکت مبتنی بر دانایی در اندیشه و جان تک تک اعضای خانواده چند ده هزار نفری دارالاکرام بنشیند و هریک از ایشان سفیر کنشگری، مهربانی و دانایی در جامعه باشند.
نشستِ پیشین با عنوان بیم‌ها و امیدها بر توسعه‌ی منابع مالی موسسه متمرکز بود و اکنون ضرورت دارد تا در کنار موضوع محوری پیشین، بر خلق یک روایت جمعی مشترک بین همه اعضای خانواده دارالاکرام تاکید شود؛ روایتی که در اندیشه و جان اعضا نهادینه شده است و ساختارهای مرتبط با جذب منابع، آموزش، روابط عمومی و جلب مشارکت‌های مردمی باعث دوام آن خواهد شد.
همچنین امید است برگزاری این نشست در هفته شیراز، شهر گل و بلبل و ادب و مهربانی، به منزله کانونی باشد برای توسعه فعالیت‌ها در راستای محرومیت‌زدایی و مبارزه با نابرابری به اتکای مهربانی، دانایی و باور به عمل‌گرایی و کنشگری.
به امید روزی که هیچ کودکی از حقوق اولیه و اساسی خود محروم نباشد.
قطعا اگر ما به وظایف انسانی و اخلاقی و قانونی خود عمل کنیم، چنین روزی نزدیک خواهد بود.
باور داریم که بودن ما در نبودن ماست، به این معنا که همه ما باید به نحوی فعالیت کنیم و در راستای رفع فقر و تبعیض، آرام ننشینیم تا آن زمان که حجم مسائل بسیار کمتر شود و نیازی به حضور ما نباشد؛ اگرچه تحقق این امر به غایت سخت و بلکه غیرممکن می‌نمایاند، اما شعار ما در دارالاکرام جز این نیست که بودن ما در نبودن ماست و هستیم تا نباشیم.