هدف از ورود مددکار اجتماعی به منزل مددجو، علاوه بر مشاهدهی وضعیت اقتصادی، نوع ساختمان، اثاثیه منزل، ارزیابی کیفیت روابط بین افراد خانواده، روابط مددجو با همسایگان، مشاهده سبک زندگی و ارزیابی موقعیت اجتماعی و طبقاتی مددجوست.
شاید برخی از این اطلاعات را بتوان بر اساس اظهارات فرد مددجو و نیز مدارک و اسنادی که ارائه میکند حدس زد اما مددکار اجتماعی با مشاهدهی عینی، فرصت کافی خواهد داشت تا ضمن برقرار کردن رابطهی چهره به چهره در محیطی آرام، از برخی مشاهدات خود و صحبتهای اهل منزل، موقعیت زندگی وی را درک کند و در مورد نوع و کیفیت شرایط و روابط و نیز سبک زندگی وی و حتی میزان تعلقات و توجهات مددجو نتیجهگیریهای درست و منطقی به عمل آورد.
در این بازدید، ارتباط مادربزرگ و پدربزرگ با نوهها، نحوه برخورد مادر سرپرست خانوار یا گاه مادر ناتنی با کودک، نظافت منزل، وجود حیوانات اهلی در روستاها یا شهرهای کوچکتر، پوشش مددجو و فرزندان، غذا و نوع رژیم غذایی و امکان اعتیاد والدین یا حتی فرد مددجو ملاحظه میشود.
همه این موارد، موقعیتی را که مددجو در آن قرار گرفته است شکل میدهند.
محمدرضا ریگی، مدیر دارالاکرام خاش، با بیان این مطالب، گفت: برای بازدید از منزل به سبک مددکاران اجتماعی، برخی شرایط باید وجود داشته باشد. مهمترین شرط آن، صلاحیت خود مددکار اجتماعی است. مددکاران اجتماعی از معدود گروههای حرفهای هستند که در سراسر جهان مجوز حضور در منزل مددجویان را مییابند. آنها برای کسب این مجوز باید دروس و دورههای مربوطه را طی کنند و حداقل کارشناسی مددکاری اجتماعی را اخذ کرده باشند یا از سوی نهادهای صاحب صلاحیت در حوزه آموزش، مجاز به این کار شناخته شده باشند.
ریگی افزود: مددکاران دارالاکرام از منازل مددجویان با توجه به موقعیت جغرافیایی آنها، بازدید و از نزدیک موارد مربوط به خانواده دانشآموز را بررسی میکنند.