دارالاکرام البرز در حیاط تازه‌ی کوچکش میزبان یاران و همراهان همیشگی شد. در دلِ سرمایِ بهمن، دارالاکرام البرز درِ حیاطِ خانه‌ی کوچک خود را به روی گرمایِ حضور نیکوکاران گشود و صفایِ بهاران را به سرمای زمستان زد.
نوای موسیقی در خانه‌ی جدید پیچید، ترانه‌ی باران از آسمان نواخته شد و در دلِ حوضِ آبی‌رنگ باغچه‌‌ی خانه دایره‌هایی به شعاع زندگی ترسیم شد. کامِ یاران شیرین شد؛ یادی از جشن سده، آیین ایران باستان، زنده شد و چله‌ی کوچک زمستان آغاز گشت.
همزمانی‌ِ آغاز به کارِ این حیاط کوچک نو با جشن سده نوید تاب‌آوری این خانه را در برابر سرمای دشواری‌ها می‌دهد که دست در دستان یکدیگر سرما را تاب خواهیم آورد و بر سر همان عهد که بستیم خواهیم بود و مصمم‌تر از گذشته در مسیر خود ثابت‌قدم خواهیم ماند.
