موسسه دارالاکرام با مشارکت سازمان حقوق بشری اسلامی ایران به پاس ارج نهادن به تلاش افراد و حامیان حقوق در همه عرصه ها روز چهارشنبه مورخ 6 شهریور 1398 مراسم “جایزه سالانه به مهربانی” را برگزار کرد.به گزارش روابط عمومی ، دارالاکرام که در قالب حمایت تحصیلی از دانش آموزان فاقد سرپرست موثر به مدت 18 سال و در 43 شهر کشور در قالب 14 شعبه و حمایت از 3000 دانش آموز مستعد فعالیت می کند با همکاری وهمراهی کمیسیون حقوق بشر اسلامی ایران در نظر دارد هر سال از فعالان در حوزه های تحصیلی، اجتماعی، فرهنگی و حقوقی کودکان ونوجوانان، تقدیر کرده و سهم خویش را در نشان دادن چهره های صاحب آثار در این زمینه ادا کند.
این رویداد فرصتی است برای نگاهی ژرف تر به ابعاد گوناگون کودکان ایران زمین و ارزشمندترین سرمایه های این مرز و بوم.
در اولین نشست، از دو بانوی فعال در حوزه رسانه سرکار خانم دکتر زهرا علی اکبری و سرکار خانم فهیمه طباطبایی، که مدتهاست با قلم خویش مشکلات، رنج ها و کاستی ها و راهکارهای رسیدن به اهداف مطلوب برای این گروه را می نویسند و هشدار می دهند ، تقدیرشد.
این نشست که با حضور و صحبت های سرکار خانم دکتر نسرین مصفا حقوقدان برجسته و ممتاز کشور و آقای زمانی درمزاری وکیل پایه یک دادگستری و صاحب صدها یادداشت درحوزه حقوق کودک همراه بود؛ فرصتی بود برای قدردانی و نشان دادن ارزش های برتر و بنیادین جامعه.
در ابتدای جلسه مدیر عامل موسسه دارالاکرام جناب آقای دکتر میراحمدی زاده در بیان هدف از برگزاری این نشست و جایزه به مهربانی بیان داشتند:
” رسانه در زمانه کنونی به شدت متحول شده است هم از جهت ابزارها و قالب ها ، هم از جهت نحوه انتقال پیام ها وسرعت وشتاب آن و هم از حیث میزان مشارکت در فعالیت های رسانه ای چنانچه امروزه میلیونها نفر در سراسر جهان کنشگر مثبت یا منفی عرصه رسانه اند وهمین امر کار فعالان حرفه ای رسانه را سخت تر کرده است.
وضعیت نوپدید رسانه موجب خلق ظرفیت های عظیم برای گردش آزاد اطلاعات، ارتقای آگاهی های عمومی، آموزش نحوه رعایت حق های مختلف انسانی، شفاف سازی روند عملکردهای صاحبان قدرت ودهها دستاورد مهم دیگر شده است اگرچه در کنار این دستاوردها، چالشهای قابل توجهی نیز شکل گرفته که جامعه بشری باید برای مدیریت بهینه آنها و رفع موارد منفی تلاش موثری را معمول دارد.
کودکان هم موضوع فعالیت های متنوع رسانه ای هستند وهم در بستر شرایط جدید رسانه خود می توانند مشارکت به مراتب گسترده تری نسبت به مطبوعات سنتی و اغلب مکتوب گذشته، از خود ارائه کنند.
نهادهای فعال در زمینه ارتقای حقوق انسانی از جمله حقوق کودک وظیفه خود می دانند تا از یک سو تلاشگران متنوع در عرصه رسانه را که برای صیانت از حقوق کودکان از هیچ کوششی دریغ نمی ورزند قدر دانسته و موجبات اشاعه این تلاشها را فراهم آورند وهم از سوی دیگر، بسترهای مناسبی را شکل دهند تا خود کودکان از سواد مناسب رسانه ای برخوردار و با بهره مندی شایسته از ظرفیت های رسانه به رشد وشکوفایی خود وجامعه کمک دهند.
برنامه حاضر در همین راستا با هدف تقویت فعالیت تلاشگران رسانه ای که در زمینه حقوق کودک به ویژه تحصیل و آموزش و پرورش کودکان فعالیت می کنند، سامان یافته است.
در انتخاب دو نفر که شایسته تقدیر باشند بررسی های مختلفی صورت گرفت وافراد شایسته متعددی شناسایی شدند که در نهایت با توجه به سه معیار «تمرکز بر حق آموزش کودکان»، «جسارت در نقد وارزیابی وضعیت ها » و « ارائه پیشنهادات کارشناسی بهبود امور»، خانم فهیمه طباطبایی و خانم دکترزهرا علی اکبری انتخاب شدند. این انتخاب ها البته نسبی است و به معنای نفی تلاش دیگر فعالان وتلاشگران رسانه ای کشور نمی باشد. یکی از این دو منتخب، خبرنگار حرفه ای هستند که سالهاست کار تخصصی در حیطه آموزش وپرورش کودکان را دارند و دیگری فعال رسانه ای که در کنار کار تخصصی در زمینه آموزش وپرورش حضور رسانه ای مستمری در حوزه کودکان وتعلیم وتربیت آنان داشته ودارند.
امید است این گونه قدرشناسی ها ، توسعه تلاشهای فعالان مختلف حقوق کودک در کشور وتقویت همیاری وهمدلی وهم افزایی همه ظرفیت ها برای ارتقای وضعیت کنونی وکسب دستاوردهای جدید را در پی آورد.
انشالله این برنامه هر سال تکرار خواهد شد ودر سال های بعد از فعالان کودک در زمینه های متنوع اعم از هنر، ادبیات، ورزش، فعالیت های اجتماعی وتوانمند سازی نیز تقدیر خواهد شد.”
سرکار خانم دکتر نسرین مصفا در این جلسه، ضمن اظهار بی اطلاعی و در عین حال خرسندی از وجود موسسه دارالاکرام که 18 سال در زمینه حق بر تحصیل کودکان و برخوردار کردن ایشان از این حق تلاش می کند، سی امین سال تصویب کنوانسیون حقوق کودک را یاد آور شدند و با اشاره سوابق قبلی در قالب اعلامیه ها ، کنوانسیون را دارای بیشترین رتبه الحاق و تصویب از سوی کشورها دانستند.
وی ضمن تفاوت کنوانسیوانها و قوانین جاری کشورها با واقعیت عینی جامعه، اظهار داشتند موانع را نباید از یاد برد که همین موانع موجب فاصله گرفتن واقعیت های جامعه از محتوای قوانین و مقررات داخلی و بین المللی است.
کنوانسیون حقوق کودک در بردارنده نکات مهمی در زمینه تحصیل ازجمله ایجاد فرصت برابر و اجباری بودن تحصیل حداقل تا پایان مقطع ابتدایی است که کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
خانم دکتر نسرین مصفا چهار عنصر را در تحقق عادلانه حق بر تحصیل لازم دانستند که با وجود اسناد بین المللی که زیبا هم نوشته و تدوین شده، تا اینها محقق نگردد ، ان اصل بنیادین هم تحقق پیدا نخواهد کرد:
یک: امکانات لازم برای تحقق حق، مثل ساختمان مناسب، معلمان توانمند و غیره
دو: گروههای اسیب پذیر این دسترسی را ندارند که بتوانند حق بر تحصیل را کسب کنند.
سه: شکل و محتوای آموزش هم باید مورد قبول باشد و از استانداردهای لازم برخوردار گردد.
چهار: سازگاری، یعنی مورد نیاز جامعه و امروز ما باشد. گاه با توجه به تحولات و دگرگونی های جامعه آموزش ها چندان تناسبی ندارد.
وی با اشاره به بیانیه ماموریت دارالاکرام، دسترسی را توسط این موسسه تا حدی فراهم شده” گرچه محدود ” واظهار امیدواری کرد دست همه کودکان کتاب باشد و نه اسلحه ،چنانچه در برخی نقاط دنیا این اتفاق افتاده.
محمدرضا زمانی درمزاری وکیل پایه یک دادگستری در ادامه جلسه با طرح یک سوال صحبت های خویش را شروع کرد و گفت از نمایندگان حاضر در کمیسیونهای کودک و زنان مجلس بپرسید:
چقدر آشنایی دارید با کنوانسیون حقوق کودک و چقدر آن را مطالعه کرده اید؟
کودک حقوق متمایز دارد . دولت ها مکلفند بالاترین استانداردها را برای کودکان در نظر بگیرند.
ایران مفاد کنوانسیون حقوق کودک را به صورت مشروط پذیرفته. اما برخی مواد قانونی داخلی مثل سن بلوغ و سن ازدواج و برخی مسیولیت های کیفری با آن مفاد تفاوت هایی است.
در نظام حقوقی کنوانسیون، اصل بر برابری است و در نظام ما برخی نگاهها مبتنی بر تبعیض و متمایز است.یا اصل منع خشونت علیه کودکان مورد تاکید است.
در حالیکه در نظام حقوقی ما گاهی برخی خشونت ها مورد پذیرش است.
وی اشاره کرد علاوه بر مشکلات قانونگذاری، ما نیز در فرهنگ عمومی خود نیز دچار مشکل هستیم . تصور ما این است کودک ضعیف است، نمیداند، قدرت تصمیم ندارد و کلا نادیده گرفته میشود.
حتی به هنگام طلاق ، نگاه و احساس و انتظار کودک لحاظ نمیشود و بزرگاناحساس می کنند بیشتر و بهتر می فهمند.
بسیاری از اقدامات ما مبتنی بر القای خشونت علیه کودکان است. در عرف ما گاهی تبعیض و تمایز و خشونت به راحتی پذیرفته میشود. آقا زمانی در مزاری به عنوان وکیل با سابقه و نویسنده رسانه ای در حوزه حقوق کودک، به بیان برخی خاطرات خویش در دفاع از حقوق کودکان پرداخت و اشاره کرد که متاسفانه برخی کارشناسان جامعه با استاندارد های حقوق بشری در حوزه حقوق کودک آشنا نیستند.
پیشنهاد وی آن بود که فعالان حقوق بشری لازم است نظام حقوقی کودک را مرتب آموزش دهند و اقشار مختلف به این حقوق آشنا گردند آنگاه صحبت از حقوق کودک معنا خواهد داد.
در پایان ضمن اشاره به اهتمام موسسه دارالاکرام به حقوق کودک و تقدیر از کمیسیون حقوق بشر اسلامی ایران که همکاری جدی در برگزاری این نشست داشته است. در خواست کردند در سالهای آینده برنامه جایزه سالانه به مهربانی با سازوکار مفصل تری اجرا شود.
در بخش پایانی سرکار خانم دکتر زهرا علی اکبری که منتخب تقدیر و اخذ جایزه “به مهربانی” بودند نیز طی صحبت کوتاهی به مشکلاتی که خویش در حوزه تحقق حقوق کودک دیده است و آن را لمس کرده اشاره کرد و ادامه داد ورود من به حوزه نویسندگی در خصوص کودک از درد و رنج زیادی بود که در بین دانش آموزان کم برخوردار دیده بودم.
در پایان نماینده کمیسیون حقوق بشر اسلامی ایران نیز، ضمن تقدیر از برگزاری چنین برنامه هایی ، انتخاب دو فعال در حوزه رسانه با حضور برخی خبرنگاران را هوشمندانه دانستند که موجب ترویج ادبیات حقوق بشر خواهد شد.
در پایان از دو فعال رسانه توسط سرکار خانم مصفا و آقای زمانی در مزاری تقدیر گردید.
