دارالاکرام جیرفت در ششمین سالروز تاسیس خود مستند جادوی جاده‌های دور را نمایش داد
گزارش: مهتاب محمدی
دارالاکرام جیرفت، حامی آموزش و تحصیل هزار و 139 دانش‌آموز مستعد فاقد سرپرست موثر در جنوب کرمان، به مناسبت آغاز به کار ششمین سال فعالیت خود، در مراسمی با حضور کنشگران اجتماعی و اقتصادی مستند جادوی جاده‌های دور را نمایش داد.
مستند جادوی جاده‌های دور به کارگردانی مژگان ایلانلو کنشگر و فعال اجتماعی؛ عضو انجمن صنفی کارگردانان سینمای مستند و برنده‌ی جایزه حقوق بشر وین، با حمایت موسسه دارالاکرام در سفر ایشان به 10 شعبه از شعب 23گانه دارالاکرام ساخته شده است.
در این مراسم علاوه بر کنشگران اجتماعی و اندیشمندان اقتصادی، محسن جلال‌پور، رئیس اسبق اتاق بازرگانی ایران؛ مدیرعامل موسسه دارالاکرام، دکتر مصطفی میراحمدی‌زاده؛ عباس کفاش طهرانی از اعضای هیات مدیره این موسسه و نیز مژگان ایلانلو، کارگردان و سازنده‌ی این مستند حضور داشتند.
کودکان سرمایه‌های واقعی این سرزمین هستند
جادوی جاده‌های دور روایتگر دنیای کودکان و نوجوانانی از سراسر ایران است که بی‌توجه به کاستی‌های اطرافشان، در حال بازآفرینی روایتی از خود هستند؛ کودکانی که ایلانلو آنها را سرمایه‌های واقعی این سرزمین معرفی می‌کند؛ بچه‌هایی که نقطه مشترک تمام آنها تولد در یک فقر اقتصادی و تبعیض هولناک با امیدی بی‌نهایت به سوی آینده است.
ایلانلو رویاهای پارادوکسیکال این کودکان و نوجوانان را به خوبی به تصویر کشیده است؛ رویاهای زیبایی که گرچه با واقعیت فاصله دارند اما باعث می‌شوند آنها بتوانند رنج‌های زندگی را تاب بیاورند و امیدوارانه ادامه دهند.
چرخه‌ی فقر از عدم آموزش ناشی می‌شود
محسن جلال‌پور، رئیس اسبق اتاق بازرگانی ایران، کارآفرین، ایده‌پرداز و فعال اقتصادی در این مراسم ضمن قدردانی از دارالاکرام، گفت: چرخه‌ای که امروز در جنوب استان کرمان تعداد زیادی از دانش‌آموزان را از امکان تحصیل محروم ساخته فقر است.
جلال‌پور با اشاره به سخنان جیمز هکمن، برنده‌ی جایزه‌ی نوبل اقتصاد در سال 2000 گفت: هزینه‌ای که صرف آموزش می‌شود یک دهم هرینه‌ای است که اگر آموزش اتفاق نیفتد، باید رفع ناهنجاری‌های ناشی از آن شود؛ چراکه چرخه‌ی فقر از عدم آموزش ناشی می‌شود و در مقابل آموزش مانع ادامه‌ی چرخه‌ی فقر می‌شود.
وی گفت: به روایت وزارت آموزش و پرورش حدود یک میلیون و 600 هزار دانش‌آموز در کشور از ادامه تحصیل محروم هستند و استان کرمان در این زمینه رتبه‌ی نخست را در کشور دارد.
جلال‌پور به فرار سرمایه به عنوان موضوعی غیر قابل جبران اشاره کرد که باعث فقدان نیروی انسانی، ابتکار، خلاقیت و نوآوری خواهد شد و افزود: اگر آنچه باید کودکان به آن بپردازند را امروز مورد توجه قرار ندهیم، آینده‌ی تاریک‌تری پیش رویمان خواهد بود.
ایشان تاکید کرد: کاری که دارالاکرام می‌کند کاری نیست که از عهده‌ی هر کس بربیاید؛ چرا که امروز ناترازی یکی از مسائل اصلی کشور است؛ ناترازی در برق؛ ناترازی در انرژی اما آنچه مغفول مانده ناترازی در معیشت مردم است؛ ناترازی در توانایی تامین ابتدایی‌ترین امکانات زندگی که آینده‌ی خوبی را نوید نمی‌دهد و این در حالیست که دارالاکرام بیش از بیست سال است در حال طی کردن مسیر عدالت آموزشی است.
وی ابراز نگرانی کرد از اینکه آینده‌ی زندگی؛ حضور و نفس کشیدن در این کشور سخت خواهد شد، اگر امروز نپردازیم به آنچه فرزندان این جامعه به عنوان اولین حق قانونی و عرفی خود باید داشته باشند؛ در حالی که با کمترین هزینه می‌توان این استعدادها را شکوفا کرد و غفلت از آن کشور را به بیراهه خواهد برد.
جلال‌پور با تاکید بر اینکه بزرگترین مسئله در جنوب کرمان آموزش، اشتغال و فرهنگ است، گفت: ما در اتاق بازرگانی در سه بخش معدن؛ کشاورزی و صنعت کار کرده‌ایم، اما در زمینه‌ی آموزش چندان کاری نکرده‌ایم و در واماندگی از تحصیل، جنوب استان کرمان رتبه‌ی اول را دارد.
وی در پایان با اشاره به اینکه آینده این کشور به دست ما باید ساخته شود و ما باید برای فردای این کشور گام برداریم، آن را یک وظیفه‌ی عرفی، شرعی و ضروری دانست و افزود: تلاش در این زمینه باید یک مسئولیت اجتماعی تلقی شود و به صورت جمعی و همگانی باشد؛ چراکه فردای این منطقه را کودکان خواهند ساخت و حتی یک جریان فرهنگی کوچک هم می‌تواند خیلی موثر باشد.
دانش‌آموزان و مادران به محبت، مشاوره و دیده شدن نیاز دارند
دکتر مصطفی میراحمدی‌زاده، مدیرعامل موسسه دارالاکرام نیز در این مراسم با تشکر از میثم حاجی‌نمکی، مدیر شعبه‌ی جیرفت که تمام وقت و زندگی و امکانات خود را صرف این موسسه کرده است، ابراز آمادگی کرد که دارالاکرام این امکان را دارد که تا حد خیلی زیادی میزان بازماندگی از تحصیل را در جنوب کرمان با کمک نیکوکاران کم کند.
میراحمدی‌زاده در ادامه درباره‌ی اهمیت حضور شبکه‌ی داوطلبی و آموزش از راه دور گفت و افزود: نه برای دولت و نه برای هیچ خیریه‌ای امکان ندارد بدون استفاده از ظرفیت‌های دیجیتال به کاهش و رفع نابرابری آموزشی کمک کند.
ایشان در بیان اهمیت راه‌اندازی مدرسه‌های مجازی، گفت: برخی بچه‌ها در مناطق روستایی زندگی می‌کنند و به علت عدم دسترسی به امکانات ناگزیرند ترک تحصیل کنند؛ چراکه نمی‌توانند خود را با شرایط نظام آموزشی وفق بدهند؛ در حالی که نظام آموزشی با وجود امکانات آموزش دیجیتال، می‌تواند خود را با شرایط دانش‌آموز تطبیق دهد و مدارس مجازی تا حد زیادی این محدودیت‌ها را رفع کنند. دارالاکرام هم با کمک نیکوکاران به دنبال این است که در طول آموزش و پرورش و نه در عرض آن آموزش‌های مکمل و مهارت‌های زندگی را در فضای آنلاین آموزش بدهد و از ملزومات چنین کاری تجهیزات آموزشی الکترونیک است.
میراحمدی‌زاده با اشاره به اجرای طرح آبا در جیرفت و جنوب کرمان در دوران پساکرونا افزود: دارالاکرام با راه‌اندازی یازده کلاس درس آموزش از راه دور در این منطقه بیش از 500 دانش‌آموز را به چرخه‌ی تحصیل بازگرداند. تبلت‌ها در زندگی بچه‌ها تحول ایجاد می‌کنند و اکنون سرمایه‌گذاری در حوزه‌ی خیریه نیاز به چنین زیرساخت‌هایی دارد. بدون ارائه‌ی امکانات دیجیتال دیگر امکان فعالیت موفق وجود ندارد؛ دسترسی به امکانات بهداشتی برای تمام افراد از طریق اپ‌ها؛ دسترسی به پزشک عمومی و داروخانه‌ها به صورت آنلاین امکان‌پذیر است.
ایشان خاطرنشان کرد: این دارالاکرام است که به بچه‌ها و مادران نیاز دارد؛ آنهایند که حال ما را خوب می‌کنند؛ دانش‌آموزان و مادران به پول ما نیاز ندارند، بلکه به محبت، مشاوره و دیده شدن نیاز دارند و ما باید جاده را به آنها نشان بدهیم و امیدواریم خیریه‌ی مشاوره دایر و تامین نیازهای معیشتی و بدیهیات برچیده شود.
مدیرعامل دارالاکرام با اشاره به موفقیت 60 درصدی موسسه در 23 شعبه با 8 هزار دانش‌آموز گفت: گرچه ما آمده‌ایم که نباشیم و خوشحال نیستیم از اینکه تعداد دانش‌آموزان موسسه را زیادتر کنیم اما ظرفیت‌ها، امکانات و فضاهای جدید را با کمک نیکوکاران باید ایجاد کرد و در همه جای دنیا افراد نیکوکار در آموزش و بهداشت سرمایه‌گذاری می‌کنند تا گامی برداشته شود و تامین تمام این خدمات را نمی‌توان به دولت تحمیل کرد.
میراحمدی‌زاده در پایان با اشاره به کشتار 18 هزار کودک غزه و سکوت دنیا در برابر این فاجعه و نیز محرومیت دختران افغانستانی از ادامه‌ی تحصیل گفت: همه‌ی ما انسان هستیم و هر جای دلی بشکند باید دل ما هم بسوزد؛ گاهی قدیم برمی‌داریم و گاهی نمی‌توانیم کاری کنیم، اما باید بخشی از استعداد، تخصص و وقت خود را صرف سازمان‌های مردم‌نهاد کنیم.
